ایا بدون آب ، ادامه حیات امکان پذیر است ؟
آیا کودکان سیستان و بلوچستان در بی ابی و کم ابی این منطقه میتوانند طعم زندگی را بچشند ؟
نبود اب و شبکه ابرسانی سالم در روستاهای منطقه سیستان وبلوچستان همیشه با زیانهای مالی و جانی برای خانواده ها و کودکان به همراه بوده است. مثلا در تازه ترین مورد: سه دانش اموز روستای کموبازار چابهار هنگام برداشت اب از هوتگ غرق شده و جان خود را از دست داده اند .
احتمالا اسم (هوتک )به گوشتان خورده است. هوتگ گودالی است که اب باران در ان جمع میشود و انسانها و حیوان ها به طور مشترک از ان اب استفاده میکنند .
بسیاری از مردم سیستان و بلوچستان به جای اب لوله کشی به خاطر بی مسئولیتی مسئولین ونهاد ها مجبورند از این هوتک ها استفاده کنند که در این هوتک ها نوعی تمساح به نام گاندو زندگی میکنند که هنگام اب برداشتن خانواده ها یا بچه ها مورد هجوم یا حمله این گاندوها قرار میگیرند.
حوا دختر بچه ۱۰ ساله که به همراه خانواده برای برداشتن اب به رودخانه رفته بود مورد حمله این گاندوها قرار کرفت و دست راست خود را از دست داد. علیرضا ۱۱ ساله به اندازه حوا خوش شانس نبود او سه سال پیش مورد حمله گاندوها قرار گرفت و جان خود را از دست داد .او هم برای برداشتن اب رفته بود در چند سال اخیر حدود ۲۰ کودک فقط در جنوب سیستان بلوچستان جان خود را از دست داده اند .
در این سالها وعده وعیدهای مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران زیاد بوده است اما به هیچ عنوان هیچ اقدامی از مسئولین دیده نمیشود مگر وقتی نیاز به رای مردمی یا مشارکت مردمی دارند وعده ها شروع میشود و بعد از استفاده از این مردم مظلوم همه چی را از یاد میبرند .
وحید پورمردان، مدیرکل محیط زیست سیستان و بلوچستان می‌گوید؛ تا فعل هیچ اقدام جدی در رابطه با مشکلات کم ابی و بحران آب جنوب شرق کشور صورت نگرفته و ۱۰۰ درصد حوادث و اسیب های مربوط به نقضان جانی و جسمی که توسط گاندو ها در چند سال گذشته رخ داده در رابطه با کودکان بوده است. هنگامی خطر گاندوها که ناشی از کمبود اب در منطقه حاصل میشود شدت میگیرد که آب یک منطقه یا روستا قطع میشود و بی آبی علاوه بر تولید مشکلاتی مثل عدم رعایت بهداشت و سلامت روستاییان و کودکانشان است از طرف دیگر عامل مرگ و نقض عضو کودکان میشود چرا که برای جبران بی ابی باید به هوتک ها پناه ببرند .
با توجه به اینکه سه هزار و ۲۴ روستای سیستان و بلوچستان از هرگونه سامانه آب‌رسانی محرومند و نیازمندی‌های خود را به کمک تانکر تامین میکنند. در واقع استانی در هم جواری دریا که مردمش از آب آشامیدنی استاندارد و لوله کشی شده محروم هستند مردمی که با نگاه به دریا بی همتی از جانب مسئولین را با گوشت و پوست و از دست دان جان کودکانشان در تمام فصول حس ویا در عزا گریسته اند. آب ذخیره شده در پشت سدهای سیستان و بلوچستان نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۳ درصد کم شده است.
مدیرعامل شرکت آب منطقه ای سیستان و بلوچستان گفته است: از ابتدای مهرماه امسال و شروع سال آبی جدید، ۸۱۷ میلیون متر مکعب آب در پشت هفت سد مخزنی استان ذخیره شده در حالیکه سال گذشته حجم آب پشت سدها در ۹ ماهه اول سال ۹۳۸ میلیون متر مکعب بود . اقای اتابک جعفری مدیرعامل شرکت آب منطقه ای سیستان و بلوچستان اشاره دارد به اینکه ظرفیت ذخیره سازی این سدها، هزار و ۹۶۷ میلیون متر مکعب است که تنها ۴۲ درصد ظرفیت آنها ذخیره سازی و حدود ۵۸ درصد آن خالی است. این مسئولین کمبودها را خوب میبینند و در ان شکی نمیماند ولی برای رفع ان چرا چاره ای قبل از وقوع حادثه نمیکنند و اینکه با بسنده کردن به منطقه خشک و کم بارش بار بی همتی خود را بسته و زحمت کم میکنند .
استناد ما به کنوانسیون حقوق کودک، اهداف ١٧ گانه سند ٢٠٣٠ یونسکو و اعلامیه جهانی حقوق بشر از جمله : ماده ۳ (نفع کودک ) ماده ۴ (وظایف دولتها) ماده ۶ (حق زندگی ) ماده ٢۴ (مراقبتهای بهداشتی) و ماده ٢٧ ( استاندارد و سطح زندگی) اعلامیه جهانی حقوق بشر : ماده ٢٢ حق امنیت اجتماعی و ماده ۲۵:حق خوراک و مسکن و مراقبت های طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه همچنین ازاهداف ۱۷ گانه سند ۲۰۳۰سازمان یونسکو: هدف سوم: تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین و هدف شانزدهم ترویج جوامع صلح طلب و فراگیر برای توسعه پایدار، دسترسی به عدالت برای همه و ایجاد نهادهای موثر، پاسخگو و فراگیر در تمام سطوح.
بدانیم که: حق حیات و شادی و سلامتی حق کودکان سراسر ایران است و در این میان کودکان سیستان و بلوچستان از مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران حق زندگی خویش را طلب میکنند. کودکانیکه در هوتگ ها دچارنقض عضو شده اند و یا خانواده هایی که کودکانشان رادر هوتگ ها از دست داده اند . دولتمردان جمهوری اسلامی ایران باید جوابگوی این کودکان ناقص و یا خانواده های عزا دار باشد .